Methode

Het Levens-Integratie-Proces LIP is in eerste instantie groepswerk.                             Zoals bij familieopstellingen wordt er gewerkt met representanten.

Zelf ga je als vraagsteller op de 4de positie staan, dat is de volwassene/het volwassene bewustzijn, in het hier en nu.

Voor de voorbije levens- en bewustzijnsfases kies je representanten: iemand voor jou als ongeboren kind (positie 1), iemand voor jou als kind (positie 2) en iemand voor de puber die je was (positie 3).

Positie 5 staat voor het bewustzijn van de oudere volwassene (leeftijdsindicatie: 50+), positie 6 voor het bewustzijn van de oudere (leeftijdsindicatie 65+) en positie 7 staat voor de dood.

Afhankelijk van je leeftijd kan je gevraagd worden om meteen b.v. op positie 5 te gaan staan. Ook is het mogelijk dat je in de loop van het proces een positie opschuift.

Elke bewustzijnsfase heeft eigen kwaliteiten en taken.

De 7 bewustzijnsniveaus laten een chronologische volgorde zien en geen waardeoordeel. Geen niveau is beter dan een ander. Elk niveau bouwt op de eerdere niveaus op. Niets van wat je meegemaakt, geleerd, ervaren hebt, gaat verloren; elk niveau omvat de eerdere niveaus. En andersom leeft in elk niveau al een vermoeden van het volgende niveau, zij het onbewust.
Kwetsuren en tekorten van het ene niveau neem je mee naar het volgende niveau. Het zijn net kinderen die gezien willen worden, erbij willen horen, gewaardeerd willen worden enz.

In een conflictsituatie in je actuele alledaagse leven is het interessant om je af te vragen: hoe oud ben ik terwijl ik nu zo beledigd ben, zo tegen hem/haar tekeer ga, zo angstig ben, zo door het dolle heen ben enz. Zo kan je achter het oorsprongsniveau van je reactie komen. Daar is ontwikkeling blijven steken. Vervolgens kan je je vroegere zelf op dit oorsprongsniveau ontmoeten, erkennen en waarderen. Door er als het ware bij te gaan zitten vanuit je volwassene zelf van het hier en nu, bied je je jongere zelf verbinding aan, een inbedding die er voorheen niet was. Ook de representanten en de toeschouwende deelnemers vormen door hun aanwezigheid een inbedding, een verbinding. Dit zijn de helende factoren. In deze inbedding kan de spanning die gepaard gaat met geblokkeerde ontwikkeling en kwetsuren tot ontspanning komen. Of en wat er meer nodig is, oftewel de volgende stap, zal vanzelf duidelijk worden.